“Praat eens wat harder”

“Praat eens wat harder”
“Twijfel niet zo, dat is echt zo’n vrouwending”
“Onderhandel gewoon, kom op zeg, doe niet zo bescheiden”

Afgelopen jaren worden vrouwen in de corporate wereld overstelpt door EMPOWERMENT: want als je maar assertief bent, niet te veel twijfelt, niet te zacht praat, niet aarzelt, niet te vaak ‘sorry’ zegt, en niet aan de zijkant van de vergaderruimte gaat zitten, dan kom je er vanzelf wel, toch?

Veel van deze ideeën blijken niet waar te zijn (bijv. uit onderzoek blijkt dat vrouwen net zo vaak om salarisverhoging vragen als mannen, maar het minder vaak krijgen), kunnen leiden tot victim-blaming, en schuiven een complex, systemisch probleem af op individueel gedrag.

Los van deze (veelgehoorde) kritieken snijdt Ruth Whippman in het ijzersterke artikel “Lean Out” iets nog interessanters aan: de hele “Lean In” beweging berust op seksistisch gedachtegoed waarbij het masculiene altijd beter wordt geacht dan het feminiene. Zo lang dat zo is, gaan we geen gelijkheid bereiken. In plaats van vrouwen vragen zich aan te passen aan de mannelijke norm, moeten we de norm bevragen.

“Tax dollars are poured into encouraging girls to take up STEM subjects, but no one seems to care much whether boys become nurses.”